Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the twentytwenty domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/wp-includes/functions.php on line 6114 Article – Is it true, Science?Skip to the content
1) Most of the time – that is over 60 percent of the time – cancer happens due to purely random chance. There is no way to prevent this. And the longer one lives, the longer the chance of such random events. In fact, this is a purely statistical phenomenon. If a person has more cells – say a tall person compared to a short person – the taller person has a slightly higher risk of cancer. And therefore, cancer is more common as we get older as cells had longer time to acquire mutations, either randomly or from secondary causes
2) Cancer is almost never caused by a single mutation but due to multiple mutations. So-called “double hit hypothesis”. If one has a strong family history, they are born with certain important genes like BRCA already mutated, so higher risk of cancer which can also develop at an earlier age. (Note here: family history of cancer means they have close family members who developed cancer at an unusually early age. Having a mother who developed breast cancer at age 75 year is not a strong family history but having a mother who had breast cancer at age 45 is a strong family history). Heredity may play a role in about 5 percent of all cancers.
3) Among preventable causes of cancer: Unhealthy food habits, smoking, excess alcohol, exposure to virus, chemicals and excessive sun exposure are some of the most common causes and may contribute to up to 35 percent of all cancers. However, this is the only 35 percent one has any control, so it is crucial to modify these risk factors. Of the preventable causes tobacco smoking remains the single most important preventable cause of cancer. When tobacco is combined with excess amount of alcohol, the risk of cancer is multiplied.
4) Regarding diet and cancer: No need to remember of a separate diet to prevent cancer – what is generally considered heart healthy is also good to prevent cancer – less processed food, less fat and empty carbs, avoid over cooking, increase fruits and vegetables and naturally coloured foods. A note of caution about fruits here: Avoid too much fruits as many of them have a high glycemic index.
5) Exercise. Moderate exercise is shown to decrease
recurrent risk of early stage breast and other cancers. By decreasing inflammation and improving insulin sensitivity of cells, moderate exercise could help especially against the so called “metabolic syndrome related” cancers. These include cancers of the breast, endometrium, prostate, ovary, colon, and esophagus. As obesity, type 2 diabetes and other life style related illnesses increase in a population, it is often associated with a corresponding increase in the incidence of these metabolic syndrome associated cancers also.
6) Many viruses are implicated as the cause of several common cancers (examples being Hepatitis B causing liver cancer, HPV causing oral and cervical cancers). If a vaccination is available against such virus – as is the case of Hepatitis B and HPV – it could be one of the steps to prevent cancer
7) We are learning increasingly on the role of immune surveillance in cancer as well as immune based therapies for cancer are now becoming common place. Diseases that depress immune system increase the risk of cancers. And there is now data that immune system could also be decreased by previously unacknowledged issues like constant stress, lack of adequate sleep and so on.
8) Common scare mongering about cancer caused by the likes of microwave, cell phones etc.: Very
Little if any actual data in humans. Use common sense but in general these are much less risky (if any risk at all) than known agents like over cooked meat and tobacco.
9) No Universal blood test for early detection of cancer is available yet. Good practice to see a doctor every 1-2 yearly for a complete physical examination and do appropriate screenings based on one’s age – like colonoscopy (or the new Cologuard testing) starting age 50.
If one has a strong family history of certain cancers – start screening 10 years prior to the family member’s age of onset (that is: if mother had breast cancer at age 45, daughter should start screening at age 35)
10) Blood based detection of cancer based on mutated DNA strands and aberrant proteins are already available for those who have a known diagnosis of cancer. However, this is not yet commercially available nor validated as a screening test. But likely to become available in the next few years though whom and when to test are likely to remain controversial like existing screening tests (unnecessary worry from false positives, complications from unwanted imaging and biopsy etc.)
So, in short – there is no way to prevent all cancers as far as we know but we could modify life style to prevent nearly 1/3rd of all cancers. And one should also take a proactive approach to one’s health by doing available screening tests like colonoscopy, mammograms, and pap smear to detect some of the common cancers early at a stage when they can be fully cured.
Dr. Khaleel Ashraf
American Board Certified in Internal Medicine, Hematology and Oncology
ഭക്ഷണം ഏതൊരു ജീവിയുടെയും അടിസ്ഥാന ആവശ്യമാണ്. ബുദ്ധിയുള്ള, ബുദ്ധി മാത്രമുള്ള മനുഷ്യൻ അതിനൊരു എളുപ്പവഴി കണ്ടെത്തി – കൃഷി. മനുഷ്യർക്ക് ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ/ഉപയോഗപ്രദമായ സസ്യജാലങ്ങളെ പ്രകൃതിയുടെ സ്വാഭാവിക പരിസ്ഥിതിയിൽ നിന്ന് മാറ്റിനിർത്തി സംരക്ഷിച്ചു വളർത്തുന്നതിനെ സാമാന്യമായി വിളിക്കുന്നതാണ് കൃഷി. ആ കൃഷിക്ക് കുറഞ്ഞത് 10,000 വർഷങ്ങളുടെ കഥകൾ പറയാനുണ്ടാവും. വിവിധ ഭാഷകളുടെ, സംസ്കാരങ്ങളുടെ, മതങ്ങളുടെ, ബലികളുടെ ഒടുവിൽ സയൻസിന്റെയും കഥകൾ.
ഒടുവിലെ സയൻസാണ് ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ആധാരം. ഒരുപക്ഷെ മനുഷ്യകുലം ആദ്യമായി അവന്റെ അന്നത്തെ അറിവ് വെച്ച് ഏറ്റവും ശാസ്ത്രീയമായി കൈകാര്യം ചെയ്ത പ്രവർത്തികളിൽ ഒന്നായിരുന്നിരിക്കണം കൃഷി. പിന്നീട് വന്ന ആധുനികതയുടെ നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ മറ്റെല്ലാ രംഗങ്ങളിലുമെന്ന പോലെ കൃഷിയിലും നമ്മൾ സാങ്കേതികമായി പുരോഗതി കൈവരിച്ചു.
നമ്മുടെ നാട്ടിലൊക്കെ ഇന്നും കാണുന്ന “ഒരു കന്ന് വാഴയ്ക്ക് രണ്ട് കൊട്ട ചാണകം” എന്ന പൊതു തത്ത്വത്തിൽ നിന്നും ആധുനിക കൃഷി ഏറെ മാറിയിരിക്കുന്നു. ഓരോ ചെടിക്കും വളരാൻ ആവശ്യമായ ഘടകങ്ങൾ ഇന്നത്തെ ശാസ്ത്രത്തിന് സൂക്ഷ്മമായി അറിയാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. കമ്പ്യൂട്ടർ പോലുള്ള ആധുനിക സങ്കേതങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഇന്നത്തെ കൃഷി.
ഇനി ചില കണക്കുകൾ.
2050ടെ ഭൂമിയിലെ ജനസംഖ്യ 1000 കോടിയോട് അടുക്കുമെന്ന് നിലവിലെ ജനപ്പെരുപ്പനിരക്ക് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഭൂമിയിലെ മൊത്തം ജലസമ്പത്തിന്റെ ഏകദേശം 3% മാത്രമാണ് ശുദ്ധജലം. അതിന്റെ 68%ളം മഞ്ഞുമലകളും മറ്റുമായി ഇന്നത്തെ മനുഷ്യർക്ക് പ്രാപ്യമല്ലാതിരിക്കുന്നു. ബാക്കിയുള്ളതിൽ 30%ൽ അധികം ഭാഗം ഭൂഗർഭജലമായി നിൽക്കുന്നു. ബാക്കി കാണുന്ന 0.5% ആണ് നമ്മൾ ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ കാണുന്ന ശുദ്ധജലം. ഇതിനെ ആശ്രയിച്ചാണ് മനുഷ്യർ കൃഷി ചെയ്യുന്നതും കുളിക്കുന്നതും നിർമ്മാണപ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതും നമ്മളുൾപ്പെടെയുള്ള കോടിക്കണക്കിന് മൃഗങ്ങൾ വെള്ളം കുടിക്കുന്നതും മറ്റും. ഇനി, ഭൂമിയിൽ 29% കര ആയി നിൽക്കുന്നു. ഈ കരഭൂമിയിലെ 43% ആണ് മനുഷ്യവാസയോഗ്യമായിട്ടുള്ളത്. അതിൽ റോഡുകളും കെട്ടിടങ്ങളും കൃഷിയിടങ്ങളും പെടും. ഇത്രയും കണക്കിവിടെ പറഞ്ഞതെന്തെന്നാൽ, ജനസംഖ്യ കൂടിവരികയും ശുദ്ധജല സമ്പത്തിന്റെയും കരഭൂമിയുടെയും ലഭ്യത ആനുപാതികമായി കുറഞ്ഞ് വരികയും ചെയ്യുന്ന കാര്യം ഓർത്തിരിക്കാനാണ്. ഇത്തരമൊരു അവസ്ഥയിൽ ഇവയുടെ ഉപയോഗം കുറച്ച്, ഉല്പാദനക്ഷമമായ കൃഷിരീതി വികസിപ്പിക്കേണ്ടത് അടിയന്തരമായ ശ്രദ്ധ നൽകേണ്ട വിഷയമാണ്. ഇവിടെയാണ് ശാസ്ത്രീയവും നൂതനവുമായ കൃഷിരീതികൾ പ്രസക്തമാവുന്നത്.
ഏറ്റവും കൂടുതൽ കേൾക്കുന്നൊരു വാദമാണ് മണ്ണ് നശിച്ചാൽ കൃഷി തകർന്നു എന്ന്. മണ്ണിനെ ഒരു ദിവ്യ വസ്തുവിന്റെ പരിവേഷത്തിൽ നിർത്തുമ്പോൾ മണ്ണിലേക്ക് പുറത്തു നിന്ന് കൊടുക്കുന്ന വളങ്ങളും കീടനാശിനികളും അതിനെ ‘അശുദ്ധമാക്കുന്നു’ എന്ന ചിന്ത ചിലർക്കെങ്കിലും ഉണ്ട്. എന്നാൽ പതുക്കെയെങ്കിലും മണ്ണില്ലെങ്കിൽ കൃഷി ഇല്ല എന്ന സങ്കല്പം ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അപ്രസക്തമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ചെടികൾക്ക് വളരാൻ എന്തിനാണ് മണ്ണ്? ചെടികളെ സംബന്ധിച്ച് അനുകൂല സാഹചര്യങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ വീണിടം വിഷ്ണുലോകമാണ്. വെള്ളം, വെളിച്ചം, ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങൾ എന്നിവയാണ് ഈ അനുകൂല സാഹചര്യങ്ങൾ. അവ കൊടുക്കാൻ സാധിക്കുകയാണെങ്കിൽ ചെടികൾ മണ്ണില്ലാതെയും വളരും. ഇവയില്ലെങ്കിൽ മണ്ണുണ്ടായിട്ടും കാര്യമില്ല. മണ്ണിൽ നടത്തുന്ന കൃഷിയെ geoponics എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
അപ്പോൾ മണ്ണിനു വേണ്ട ഗുണങ്ങൾ എന്തെല്ലാമെന്ന് പരിശോധിക്കുന്നത് നല്ലതായിരിക്കും. കൃഷിയോഗ്യമായ മണ്ണ് ജൈവസമ്പുഷ്ടമായിരിക്കണം. ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കണം. വെള്ളം, വായു എന്നിവ കൃത്യമായ അളവിൽ വേരുകൾക്ക് ലഭ്യമാവുന്ന ഘടനയുള്ളതായിരിക്കണം എന്നതൊക്കെയാണ് അവയിൽ ചിലത്.
എന്തിനാണ് മണ്ണ് ജൈവസമ്പുഷ്ടമാകണമെന്ന് പറയുന്നതെന്ന് തീർച്ചയായും ചിലരിലെങ്കിലും കൗതുകമുണ്ടാക്കും. വെളിച്ചത്തിനു പുറമേ ചെടികൾ വളരാൻ 17ൽ അധികം പോഷകങ്ങൾ ആവശ്യമാണെന്ന് ഇന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യൻ വായിലൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു എന്നത് പോലെ ചെടികൾ അവയ്ക്ക് ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങൾ വേരുകളിലൂടെയും ഇലകളിലൂടെയുമാണ് വലിച്ചെടുക്കുന്നത്. പോഷക സമ്പുഷ്ടമായ മണ്ണിൽ ഈ പോഷകങ്ങളത്രയും പല രൂപത്തിലായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക. ഇതിനെ വിഘടിപ്പിച്ച് ചെടികളുടെ വേരുകൾക്ക് വലിച്ചെടുക്കാവുന്ന രൂപത്തിലാക്കുകയാണ് മണ്ണിലെ സൂക്ഷ്മജീവികളുടെ ജോലി. അത് സൂക്ഷ്മജീവികൾ ചെടിയെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ചെയ്യുന്നതല്ല; മറിച്ച് അവരുടെ വിസർജ്യങ്ങളായാണ് പല പോഷകങ്ങളും ആ രൂപത്തിൽ ചെടിയിൽ എത്തുന്നത്.
എല്ലാ ഗുണങ്ങളുമടങ്ങിയ മണ്ണ് സ്വാഭാവികമായി ലഭിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുമാണ്. പക്ഷെ ജിയോപോണിക്സിൽ കൃഷി ചെയ്യുമ്പോൾ വിളവിലെന്ന പോലെ എല്ലാം ഏകദേശം മതിയെന്നായിരുന്നു ഇതുവരെയുള്ള പൊതുധാരണ. ഒരു പ്രദേശത്തെ മണ്ണിൽ ചിലപ്പോൾ ഒരു ധാതു മാത്രമേ അധികം ഉണ്ടാവുകയുള്ളു. ഒരു കുട്ടിയെക്കൊണ്ട് ഒരുപാട് ഭക്ഷണം കഴിപ്പിച്ചാൽ അത് വളരുകയല്ല, മറിച്ച് രോഗിയാവുകയാണ് ചെയ്യുക; കൂട്ടത്തിൽ പത്തായത്തിലെ അരിയും തീരും. അത് പോലെ തന്നെയാണ് ചെടികളും – ആവശ്യമുള്ളത് ആവശ്യത്തിനു കൊടുക്കുകയാണ് വേണ്ടത്, അവിടെ ഏകദേശകണക്കുകൾ മതിയാവുകയില്ല. ഇപ്പോൾ കൃഷിക്ക് മുമ്പ് നടത്തുന്ന മണ്ണ്പരിശോധന വ്യാപകമാകുമ്പോൾ അറിയാതെയെങ്കിലും ചില തിരിച്ചറിവുകൾ കർഷകനുണ്ടാവുകയാണ്.
ഇന്ന് ഈ ധാതുക്കളെല്ലാം വിഘടിതരൂപത്തിൽ തന്നെ മണ്ണിന്റെ സഹായമില്ലാതെ കൃത്രിമമായി കൂടുതൽ മികച്ചതാക്കി ചെടികൾക്ക് നൽക്കാൻ സയൻസിന്റെ സഹായത്തോടെ സാധിക്കും. മണ്ണെന്നാൽ ചെടികളുടെ വേരുകൾക്ക് ഉറച്ച് നിൽക്കാനും അവയ്ക്ക് പോഷകങ്ങൾ വലിച്ചെടുക്കാനും സഹായിക്കുന്ന മീഡിയം മാത്രമാണിന്ന്. മണ്ണിലെ അപകടകാരികളായ അണുക്കൾ, അനാവശ്യ രാസവസ്തുക്കൾ, വെള്ളത്തിന്റെയും വായുവിന്റെയും ലഭ്യതയുടെ ഏറ്റക്കുറച്ചിൽ, തുടർച്ചയായി കൃഷി ചെയ്യുന്നതിലൂടെ സംഭവിക്കുന്ന പോഷകശോഷണം എന്നിവ മണ്ണിനെ കൃഷിക്കായി ആശ്രയിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന പരിമിതികളാണ്. മണ്ണിനു പകരം കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായ മീഡിയം ഇന്ന് ലഭ്യമാണ്. ഇത്തരം മീഡിയം വെച്ച് ചെയ്യുന്ന കൃഷിയെ soil-less culturing എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ജിയോപോണിക്സിനു പകരമുള്ള മണ്ണില്ലാ കൃഷികളിൽ നിലവിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട മൂന്നെണ്ണമാണ് താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്.
1.Hydroponics
ഇന്ന് നമ്മുടെ നാട്ടിലും പ്രചാരമേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കൃഷിരീതിയാണിത്. Hydroponics എന്ന വാക്കിന്റെ അർഥം ജോലി ചെയ്യുന്ന ജലമെന്നാണ്. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ തന്നെ മൃഗവിസർജ്യങ്ങളും മറ്റും ചെറിയ ജലശേഖരങ്ങളിലിട്ട് ആ വെള്ളം കൃഷിയിടങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ച് വിടുന്ന രീതി ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങിനെ വളരുന്ന ചെടികളുടെ വിളവ് അധികമാണെന്നും, വളം പ്രത്യേകിച്ച് വേറെ ഇടേണ്ടി വരുന്നതില്ലെന്നും പഴമക്കാരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
ഹൈഡ്രോപോണിക്സിന്റെ ആദിമ രൂപം അതായിരിക്കെ, ഇന്ന് കൂടുതൽ പഠനങ്ങളിലൂടെ ഇതിനെ കുറച്ച്കൂടി മെച്ചപ്പെടുത്താൻ നമുക്കായി. ഇന്ന് ഹൈഡ്രോപോണിക്സിൽ ചെടികൾ വളർത്താൻ മണ്ണിന് പകരം മറ്റ് മീഡിയങ്ങളാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. വെള്ളം, പെർലൈറ്റ്, ഹൈഡ്രോടോൺ, റോക്ക് വൂൾ, ഗ്രേവൽ തുടങ്ങി രാസപരരമായി നിർജീവമായ മീഡിയം പലതും ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ചെടികളെ കൃത്യമായ അകലത്തിൽ മീഡിയം നിറച്ച പൈപ്പുകളിലോ വലിയ ഗ്രോബെഡുകളിലോ ആണ് വളർത്തുന്നത്. തണ്ടിനു മുകളിലേക്ക് വായുവിലായും, താഴെയുള്ള വേരുകൾ തുടർച്ചയായി വെള്ളമൊഴിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മീഡിയത്തിലുമായാണ് ചെടികൾ വളരുക. ഇതുമൂലം തുടർച്ചയായി വേരുകൾക്ക് വായു ലഭിക്കാനും വെള്ളം കെട്ടികിടന്നുള്ള വേരുചീയൽ ഉൾപ്പെടെയുള്ള രോഗങ്ങൾ ഉണ്ടാവാതിരിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. കൂടാതെ ഗ്രോബെഡിൽ കൃത്യമായ അകലത്തിൽ വെറ്റ്/ഡ്രൈ സോണുകൾ ക്രമീകരിക്കുന്നു. വെളിച്ചം അകത്ത് കടക്കാത്ത വിധത്തിൽ പ്ലാസ്റ്റിക്കിലും മറ്റും രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത ഗ്രോ ബെഡുകളിൽ ഫംഗസ് പോലുള്ള രോഗബാധകൾ കടന്നുവരികയില്ല.
മീഡിയത്തിലെ വേരുപടർപ്പിലൂടെ ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തിലൂടെ നിശ്ചിത അളവിലും സമയത്തിലും ആവശ്യമായ പോഷകങ്ങൾ നൽകിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ഇതിനു വേണ്ടി വെള്ളത്തിൽ അലിയുന്ന പോഷകങ്ങൾ ലഭ്യമാണ്. ജലത്തിനോടൊപ്പം വളവും കൊടുക്കുന്ന രീതിയെ fertigation എന്ന് വിളിക്കുന്നു. വേരുകൾ വെറും ധാതുസമ്പുഷ്ടമായ വെള്ളത്തിൽ മാത്രം വളരുന്നതിനെ solution culture എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ചെടികൾ വളരുമ്പോൾ തണ്ടുകൾ ഭാരം കാരണം ഒടിഞ്ഞ് തൂങ്ങാതിരിക്കാൻ താങ്ങ് കൊടുക്കുക പതിവുണ്ട്. ക്ലോസ്ഡ് ഏരിയ ആയത് കാരണം പുറത്തുള്ള രോഗകീടങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കുകയും, പ്രതികൂല കാലവസ്ഥകൾക്കനുസൃതമായ മാറ്റങ്ങൾ ഉള്ളിലെ ചെടിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള അന്തരീക്ഷത്തിൽ വരുത്തുവാൻ സാധിക്കുകയും ചെയ്യാവുന്നതാണ്.
Nutrient Film Technique(NFT), Deep Water Culture(DWC) തുടങ്ങിയവ ഹൈഡ്രോപോണിക്സിൽ ചെടികൾ വളർത്താനുള്ള രീതികളിൽ ചിലതാണ്.
ഇത്തരത്തിൽ ഒരു നിയന്ത്രിത പരിസ്ഥിതിയിൽ ചെടികളെ വളർത്തുമ്പോൾ ചെടികൾക്ക് കൃത്യമായ അളവിൽ പോഷകങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നതിലൂടെ ഉയർന്ന ഉല്പാദനക്ഷമത ഉറപ്പ് വരുത്തുക മാത്രമല്ല മണ്ണിലൂടെ പടരാൻ ഇടയുള്ള രോഗങ്ങളെ തടയാനും അത് സഹായിക്കുന്നു.
2. Aeroponics
പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്ന പോലെ വായു ആണ് ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നത്. വായു ആണ് ചെടികളുടെ വേര് വളരാൻ ഉള്ള മീഡിയം. വളരെ നിയന്ത്രിതമായ പരിസ്ഥിതിയിൽ വേരുകൾ വായുവിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ടാണ് ഏറോപോണിക്സിൽ ചെടികളെ വളർത്തുക. ഈ വേരുകളിലേക്ക് പോഷക ലായനി വളരെ കനം കുറഞ്ഞ തുള്ളികളായ്
സ്പ്രേ ചെയ്യുന്നു. ഇതിലൂടെ വളങ്ങളുടെ ഉപയോഗം 60%വും വെള്ളത്തിന്റെ ഉപയോഗം 98%വും കീടനാശിനികളുടെ ഉപയോഗം 100%വും കുറയ്ക്കാൻ സാധിക്കുന്നു.
ഇപ്പോളിത് താരതമ്യേന ചിലവു കൂടിയ കൃഷിരീതിയായതിനാൽ വ്യാവസായികമായി
അധികമാരും പിന്തുടർന്ന് പോരുന്നില്ല. എന്നാൽ ബഹിരാകാശ രംഗത്ത് ഏറോപോണിക്സിന്റെ സാധ്യതകൾ മനസ്സിലാക്കി നാസയടക്കമുള്ളവർ ഇതിൽ കൂടുതൽ ഗവേഷണം നടത്തിവരുന്നു.
3.Aquaponics
നിലവിൽ ഏറ്റവും വേഗത്തിൽ ലോകമാകമാനം പ്രചാരത്തിലായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കൃഷിരീതിയാണ് അക്വപോണിക്സ്. സ്ഥല-വിഭവ ദൗർബല്യം നേരിടുന്നിടങ്ങളിൽ അക്വപോണിക്സിനു മറ്റ് കൃഷികൾക്കുമേൽ വിജയം കൈവരിക്കാനാവുന്നത് ആദ്യം സൂചിപ്പിച്ച സയൻസിന്റെ സഹായത്തോടെ, ജീവജാലങ്ങളുടെ പരസ്പരാശ്രയത്വം മുതലെടുത്തുകൊണ്ടാണ് എന്ന് സാമാന്യവൽകരിച്ച് പറയാനാകും. മത്സ്യങ്ങളെ വളർത്തൽ(Aquaculture)+Hydroponics =Aquaponics എന്ന് എളുപ്പത്തിൽ പറയാം.
Aquaculture അഥവാ മത്സ്യകൃഷി കാർഷിക പാരമ്പര്യമുള്ള നമുക്ക് അന്യമല്ല. കേരളത്തിൽ ശുദ്ധജല മത്സ്യത്തെയും കടൽ മത്സ്യത്തെയും കൃഷി ചെയ്തു വരുന്നുണ്ട്. ഇതിൽ ശുദ്ധജല മത്സ്യകൃഷി ആണ് അക്വപോണിക്സിന്റെ കാതൽ. 2 മീനിനെ വളർത്തുന്ന സ്ഥലത്ത് 100 മീനുകളെ വരെ വളർത്തുത്താനും അതിൽ നിന്ന് ആവശ്യമായ പച്ചക്കറി ഉത്പാദിപ്പിക്കാനും അക്വപോണിക്സിലൂടെ സാധിക്കും. ഇതെങ്ങിനെ സാധിക്കുന്നു എന്നറിയാൻ മീനുകളും ചെടികളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം മനസ്സിലായാൽ എളുപ്പമാവും.
Ph, താപനില, വെള്ളത്തിലെ ഓക്സിജൻ അളവ് തുടങ്ങി ഒരുപാട് ഘടകങ്ങൾ മീനുകളുടെ ജീവനു ഭീഷണി ആവാറുണ്ട്. അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് സ്വന്തം വിസർജ്യമായ അമോണിയ മൂലമുണ്ടാകുന്ന അമോണിയം ടോക്സിസിറ്റി(>0.02mg/L). അപ്പോൾ മീനുകൾക്ക് ‘നിന്ന് തിരിയാൻ’ ഇടമില്ലാത്ത കുളങ്ങളിലെ ജലത്തിലടങ്ങിയ അമോണിയയുടെ ബാഹുല്യം ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളു. മീനുകൾ പുറംതള്ളുന്ന ഈ അമോണിയയെ, അമോണിയ കൂടുതലുള്ളിടങ്ങളിൽ സാധാരണമായി കാണുന്ന Nitrosomonas ബാക്റ്റീരിയകൾ മീനുകൾക്ക് അമോണിയയോളം അപകടകരമല്ലാത്ത nitrite ആക്കി മാറ്റുന്നു(<0.5mg/L). ഈ നൈട്രൈറ്റിനെ മറ്റൊരു ബാക്റ്റീരിയ ആയ nitrobactorകൾ നൈട്രജന്റെ തന്നെ മറ്റൊരു രൂപമായ nitrate ആക്കി മാറ്റുന്നു. ഇതിനെ മുഴുവനായി nitrification cycle എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഈ ബാക്റ്റീരിയകൾക്കകത്ത് നടക്കുന്നത് തികച്ചും രാസപരമായ പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്. നൈട്രേറ്റ് മീനുകൾക്ക് തുലോം ദോഷകരമല്ല(<50mg/L). ഇത് വരെ സംഭവിച്ചത് അക്വക്കൾച്ചറിൽ സാധാരണ നടന്നു വരുന്ന പ്രക്രിയയാണ്.
എന്നാൽ ഇങ്ങനെയുണ്ടായ നൈട്രേറ്റ് ചെടികൾക്ക് നല്ലൊരു വളം ആണ്. വേരുകൾക്ക് ആഗിരണം ചെയ്യാൻ ഉത്തമമായ രൂപമാണ് nitrate. അതിനാൽ ഈ നൈട്രേറ്റ് നിറഞ്ഞ വെള്ളം ചെടികൾ വളരുന്ന മണ്ണിതര മീഡിയത്തിലേക്ക് ഹൈഡ്രോപോണിക്സിലെന്ന പോലെ ഒഴുക്കി വിടുന്നു. ചെടികൾ അവയ്ക്കാവശ്യമായ നൈട്രജൻ അടക്കമുള്ള പോഷകങ്ങൾ വലിച്ചെടുത്തതിന് ശേഷം ബാക്കിയുള്ള, ഇപ്പോൾ ശുദ്ധമായ ജലം തിരിച്ച് മീനുകളുടെ കുളത്തിലേക്ക് തന്നെ വിടുന്നു. ഇതുമൂലം മത്സ്യകുളത്തിലെ വെള്ളം എപ്പോഴും ശുദ്ധമായിരിക്കുകയും ചെടികൾ യഥേഷ്ടം വളരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതാണ് ചുരുക്കത്തിൽ അക്വപോണിക്സ്. ഇത് വഴി ചെടികൾക്ക് പ്രധാനമായി ലഭിക്കുന്ന വളം നൈട്രജൻ ആയതിനാൽ മറ്റ് പോഷകങ്ങൾ ഇലകളിൽ തളിക്കുകയാണ് ചെയ്യാറ്(foliar feeding). കീടനാശിനികളും അനുവദനീയമല്ലാത്ത വളങ്ങളും ചെടികളിൽ പ്രയോഗിച്ചാൽ ഗ്രോബെഡിലൂടെ അവ വെള്ളത്തിലെത്തി മീനുകൾ ഒന്നടങ്കം ചത്തുപോവാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലായതിനാൽ ഇതും ഒരു നിയന്ത്രിത പരിസ്ഥിതിയിലാണ് ചെയ്തുപോരുന്നത്.
നൈട്രിഫിക്കേഷൻ സൈക്കിൾ സാധാരണയായി പ്രകൃത്യാ തന്നെ കുളങ്ങളിലും അരുവികളിലുമെല്ലാം ഉണ്ടാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ അതിസാന്ദ്രതാ കൃഷിയിൽ സൂക്ഷ്മനിയന്ത്രണം സാധ്യമാവുന്നതിനു കൃത്രിമമായ കുളങ്ങളാണ് ഉപയോഗിക്കാറ്. വളരെ ചെറിയ സ്ഥലത്ത് ഒരുപാട് മീനുകളെ വളർത്താൻ(1000 liters/fish to 10 liters/fish) ഈ ബാക്റ്റീരിയകളെ കൂടുതലായി പ്രത്യേകം ബയോ ഫിൽറ്ററുകൾ വെച്ച് കൾച്ചർ ചെയ്ത് എടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. വെള്ളത്തിലെ മറ്റ് ഖരമാലിന്യങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യാൻ പലതരം മെക്കാനിക്കൽ ഫിൽറ്ററുകളും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചെടികൾ ഇല്ലാതെ മത്സ്യങ്ങളെ മാത്രം ഇങ്ങനെ വളർത്തുന്ന Recirculating Aquaculture System(RAS)ൽ ഈ നൈട്രേറ്റ് നിറഞ്ഞ വെള്ളത്തിനെ അൽപ്പാൽപ്പമായി ഒഴിവാക്കി കുളത്തിൽ പുതിയ വെള്ളം നിറയ്ക്കുകയോ de-nitrifiying ബയോ ഫിൽറ്റേർസിലൂടെ പൂർണ്ണമായി ശുദ്ധീകരിക്കുകയോ ചെയ്ത് വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കുകയാണ് ചെയ്യുക.
നേരിയ വ്യതിയാനങ്ങൾ മീനുകളെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നത് കാരണം അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ടുന്ന കൃഷിരീതിയാണിത്. നേരത്തേ സൂചിപ്പിച്ച പോലെ നൈട്രജൻ നിറഞ്ഞ വളം പ്രധാനമായും എത്തിച്ചേരുന്നതിനാൽ ഇലക്കറികൾ ആണ് ഈ കൃഷിരീതിയിൽ സ്വാഭാവികമായി നല്ല വിളവു തരുന്ന വിളയിനം. എന്നാൽ ഇന്ന് വിപണിയിൽ ലഭിക്കുന്ന സപ്ലിമെന്റുകളുടെ സഹായത്തോടെ ഒട്ടുമിക്ക പച്ചക്കറികളും അക്വപോണിക്സിലൂടെ വളർത്തിയെടുക്കാവുന്നതാണ്. മീനുകൾ വസിക്കുന്ന കുളത്തിലെ വെള്ളം ഫിൽറ്ററുകളിലൂടെ തിരിച്ച് ആ കുളത്തിലേക്ക് തന്നെ എത്തിചേരുന്നതിനാൽ ജല ദൗർലഭ്യത അനുഭവിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ സമ്പ്രദായമാണ് അക്വപോണിക്സ്.
നിലവിലെ അക്വപോണിക്സ് ദിനംപ്രതി വളരുന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അക്വപോണിക്സ് എന്ന വാക്ക് വരുന്നത് 1970’കളിൽ ആണെങ്കിലും പുരാതന മെക്സിക്കോയിലെ chinampaകൾ അന്നത്തെ അക്വപോണിക്സ് ആയിരുന്നു. തായ് ലണ്ടിലും ഇന്തോനേഷ്യയിലും സമാന കൃഷിരീതികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പാടങ്ങളിൽ വെള്ളമിറങ്ങുമ്പോൾ മീൻ വളർത്തിയ ഒരു പൊക്കാളിപാരമ്പര്യം നമുക്കും കാണുമായിരിക്കും.
മുകളിലെ കൃഷിരീതികൾ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ പ്രചാരത്തിലായിട്ട് കുറച്ചുകാലം ആയിട്ടേ ഉള്ളുവെങ്കിലും ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും വിവിധ പരീക്ഷണ ഗവേഷണങ്ങൾ ഈ രംഗങ്ങളിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അതിൽ മാതൃകയാക്കാവുന്ന ഒരു രാജ്യമാണ് നെതർലന്റ്സ്. നെതർലാന്റിനെക്കാൾ 79 മടങ്ങ് വലിയ രാജ്യമാണ് ഇൻഡ്യ. എന്നാൽ ഇത്ര ചെറിയ ഈ രാജ്യം ലോകത്തിലെ കാർഷിക കയറ്റുമതിയുടെ മൂല്യത്തിൽ 2ആം സ്ഥാനത്തു നിൽക്കുന്നു!
1944/45 കാലഘട്ടങ്ങളിൽ നാസികളുടെ അധിനിവേശത്തെ തുടർന്ന് നെതർലന്റ്സിൽ ഒരു ക്ഷാമം ഉണ്ടായി. ഏകദേശം 20,000ൽ അധികമാളുകൾ അതിൽ മരിക്കാനിടയായി. യൂറോപ്പിലെ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് അവശ്യധാന്യങ്ങൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്യേണ്ടി വന്നു. പിന്നീട് വന്ന വർഷങ്ങളിൽ എണ്ണ ഉൽപ്പന്നങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സാമ്പത്തിക നില സുരക്ഷിതമായതോടെ നെതർലന്റ്സ് കൃഷിയിൽ നൂതന പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തിപ്പോന്നു. ഇന്ത്യയിൽ ഹരിതവിപ്ലവം തുടങ്ങിയ കാലത്തിനോടടുത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു അത്. പകുതി വിഭവങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് കൊണ്ട് ഇരട്ടി ഉല്പാദനം എന്നതായിരുന്നു അന്ന് നെതർലാന്റ്സ്ന്റെ ലക്ഷ്യം.
ഇന്ന് നെതർലാന്റിലെ 80% കൃഷികളും ഗ്രീൻ ഹൗസുകളിൽ ആണ്. 24 മണിക്കൂറും വിവിധ യന്ത്ര സഹായങ്ങളോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്ന അവയ്ക്ക് ആവശ്യമായ വൈദ്യുതിയ്ക്കായി അവർ ആശ്രയിക്കുന്നതാകട്ടെ സൗരോർജ്ജത്തിനെയും. കൃഷി പൂർണ്ണമായി യന്ത്രവൽകൃതമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞതിനാൽ മനുഷ്യാധ്വാനത്തിനുള്ള ഭീമമായ ചിലവുകളെയും പ്രതിരോധിക്കാനായി. വൈദ്യുതിയുടെ ഉപയോഗത്തിലൂടെ കൃത്രിമമായ കാലാവസ്ഥ ഗ്രീൻഹൗസിനുള്ളിൽ സൃഷ്ടിച്ച് ഏത് വിളവും വർഷത്തിൽ 365 ദിവസവും സീസൺ നോക്കാതെ ഉല്പാദപ്പിക്കാനാകുന്നു. ചിലയിടങ്ങളിൽ LED പോലുള്ള വെളിച്ചം നൽകിക്കൊണ്ട്, സൂര്യന്റെ ആവശ്യം പോലുമില്ലാതെ കൃഷികൾ നടക്കുന്നു.
അക്വപോണിക്സിലും മറ്റും ഇന്ന് വളരെ സാധാരണമായി ഉപയോഗിച്ചു വരുന്ന ഡച്ച് ബക്കറ്റ് സിസ്റ്റത്തിന് ആ പേരു വന്നത് അതാദ്യമായി പരീക്ഷിച്ചത് ഹോളണ്ടിലായതിനാലാണ്. ലോകത്തിലെ എല്ലാ കർഷകർക്കും ഉപകാരപ്രദമായ ഇത്തരം അനേകം കണ്ടുപിടുത്തങ്ങൾക്ക് ചുക്കാൻ പിടിച്ചവരിൽ പ്രധാനിയായ നെതർലന്റ്സിലെ Wageningen University & Plant Research centre(WUR) ഇന്ന് ലോകത്തെ നൂറിലധികം രാജ്യങ്ങളിൽ കൃഷി മെച്ചപ്പെടുത്താനുള്ള ഗവേഷണങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഡച്ച് കൃഷിരീതികൾ സൗദി അറേബ്യ, കസാക്കിസ്ഥാൻ തുടങ്ങി ലോകമെങ്ങുമുള്ള രാജ്യങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നു.
കൃഷി അറിവാണ്, അത് പടരുന്തോറും വികസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും.
വളരുക, വളർത്തുക.
കുറച്ച് നാളുകളായി പ്ലാസ്റ്റിക്ക് വ്യാജ പഴങ്ങൾ എന്ന പേരിൽ videos ഇറങ്ങുന്നു.
മിക്കതും പ്ലാസ്റ്റിക്ക് എന്തെന്ന് അറിയാതെയും, പ്ലാസ്റ്റികിനെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ഭയത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തി വീടുകളിൽ വൈറൽ ആക്കുവാനും വേണ്ടിയൊക്കെയാണ് ഇതിറക്കുന്നത്.
ഏതൊരു ഫലം (fruit) എടുത്താലും അതിന്റെ മാംസളമായ ഭാഗത്തിനു ചുറ്റും ഒരു പുറന്തോട് ഉണ്ടാകും. ഈ പുറന്തോടിനെ exocarp എന്നാണ് പറയുക. ഇതുണ്ടാകുന്നത് മിക്കപ്പോഴും കട്ടിയുള്ള cellulose , paraffin wax എന്നിവ കൊണ്ടാണ്. ഫലത്തിന്റെ അകത്തുള്ള ജലാംശം നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി ഫലങ്ങളുടെ മാതൃസസ്യം ഈ രീതിയിൽ ഒരു പുറന്തോട് ‘ഉണ്ടാക്കുവാൻ’ പരിണമിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
ഈ paraffin wax ചില ഫലങ്ങളിൽ പ്രകടമായി കാണാം.
ഉദാ: blueberries.
ഇവയിൽ ഈ പുറംചട്ടയെ ബ്ലൂം എന്നാണ് പറയുക.
ചെടികൾ ഇവ സ്വയം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതാണ്. കാട്ടിൽ വളരുന്ന ചെടികളിൽപോലും ഈ സവിശേഷത കാണാൻ സാധിക്കും.ഫലങ്ങളിൽ നിന്ന് വേഗത്തിൽ ജലാംശം നഷ്ടപ്പെടുന്ന സമയം exocarp വേറിട്ട് നിൽക്കും. ഈ വേറിട്ട് നിൽക്കുന്ന കട്ടിയുള്ള പുറന്തോടിനെ(exocarp) തന്നെയാണ് അറിവില്ലാതെ ചിലർ plastic എന്ന് വിളിക്കുന്നത്.
ഈ ചിത്രത്തിൽ കാണുന്നതാണു Blueberry Bloom.
ഇവിടെ കറുത്ത മുന്തിരിയുടെ മേൽ കാണുന്നതും ഈ bloom ആണ്.
ഈ മുന്തിരിയുടെ മുകളിൽ കാണുന്ന ബ്ലൂമും മുന്തിരി വള്ളിയിൽ സ്വയം ഉണ്ടാകുന്നതാണ്. അതായത് തികച്ചും പ്രകൃതിദത്തം. പ്രകൃതിയുടെ പേക്കിംഗ്.
“നമ്മുടെ നാട്ടിലെ കടകളിൽ വില്പനക്കിരിക്കുന്ന മുന്തിരികളിൽ ഈച്ച വരാത്തത് മരുന്നു അടിച്ചത് കൊണ്ടാണോ?!”
കടകളിൽ എന്ന് മാത്രമല്ല, മുന്തിരികൾ pack ചെയ്യുമ്പോൾ, വളരുമ്പോൾ എല്ലാം അതിനു pesticides അടിക്കാറുണ്ട്. പുഴുക്കൾ, പ്രാണികൾ എന്നീ കീടങ്ങൾ അവയുടെ ഒപ്പം വന്നാൽ ദോഷം അത് കഴിക്കുന്ന ജനങ്ങൾക്ക് തന്നെയാണ്.
ഇനി edible wax…
ആപ്പിളിനും സ്വന്തമായി ഇങ്ങനെ ഒരു paraffin wax ചട്ട ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിവുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത് വളരെ നേർത്ത ആവരണമായതിനാൽ അധിക കാലം ഒന്നും നിലനിൽക്കുന്നില്ല. ആപ്പിൾ മുറിച്ചു വെച്ചാൽ അറിയാം എത്ര പെട്ടെന്നാണതിന്റെ നിറം മങ്ങുന്നതെന്ന്. അതു മാത്രമല്ല, ഒന്ന് തട്ടിയാലോ ആപ്പിളിന്റെ അകത്തേക്ക് വായു കടന്നാലോ ആ ഭാഗം പെട്ടെന്ന് കറുക്കുന്നതായും കാണാം. ഈ രീതിയിൽ oxidation സംഭവിക്കുന്നത് തടയാനാണ് വൻകിടയായി apple കൃഷി ചെയ്യുന്നവർ, ആപ്പിൾ process ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി edible wax എന്ന മെഴുക്ക് അതിനു ചുറ്റും പുരട്ടുന്നത്. ഇത് lipstick, makeup എന്നിവയിൽ കാണാൻ സാധിക്കുന്ന തികച്ചും സുരക്ഷിതമായ ഒരു മെഴുകാണ്. അതേ സമയം, ചൂടു വെള്ളത്തിൽ ഇട്ടാൽ ഈ wax പുറത്ത് വരുകയും ചെയ്യും. അതായത്, wax കളയണമെങ്കിൽ ചൂട് വെള്ളത്തിൽ ഇട്ട് ആപ്പിൾ പുഴുങ്ങിയ ശേഷം കഴിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ വൃത്തിയായി കഴുകിയ ശേഷം.
കാര്യമായ വ്യത്യാസം ഒന്നും പക്ഷെ ഇക്കാര്യത്തിൽ ഇല്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. ഇത്രയും നാൾ നമ്മൾ മലയാളികൾ, പുട്ടും കടലയും സ്വാദിഷ്ടമായി കൂട്ടുമ്പോൾ കടലക്കറിയിൽ നിന്നും കിട്ടിയിരുന്ന ‘പച്ചമുളകിന്റെ തോൽ’ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്ന സംഭവം ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ plastic എന്ന് വിളിക്കുന്നതിനു പിന്നിൽ ഒരു തരം ഭയം ആണ് കാരണം.
ഉദാഹരണം: പച്ച മുളകിന്റെ exocarp മാറ്റി, അതിനെ പ്ലാസ്റ്റിക്ക് എന്ന് വിളിച്ച് ആളുകളെ ഭയപ്പെടുത്തിയ ഒരുവീഡിയോയിലെ ദ്രിശ്യമാണിത്
മറ്റോരു ഉദാഹരണം: തണ്ണിമത്തൻ തണുപ്പിച്ചു അതിന്റെ exocarp വേറിടീച്ച്, ആ exocarp പെയിന്റ് പാടയായി ഇളകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന മറ്റോരു ഒരുവീഡിയോയിലെ ദ്രിശ്യമാണിത്.
“ ഞാൻ സമ്മതിക്കുന്നു, കണ്ണുകൾ natural selection വഴി പരിണമിച്ചു എന്നത് ഏറ്റവും വലിയ മണ്ടത്തരം ആണെന്ന്…”
ചാൾസ് ഡാർവ്വിന്റെ ഈ വാക്കുകൾ misquote ചെയ്യാത്ത പരിണാമവിരോധികളായ
മതവിശ്വാസികൾ വിരളമാണ്. അവർ ഈ വാചകത്തിൽ വെച്ചു തന്നെ ചുരുക്കുന്നതിൽ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. Darwin പറഞ്ഞത് പൂർണ്ണരൂപത്തിൽ ഉദ്ധരിച്ചാൽ അവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന കാര്യം സാധിക്കില്ലാ എന്നതു തന്നെ.
“…..ഇത്രയ്ക്കും സങ്കീർണ്ണമായ, കണ്ണുകൾ പോലുള്ള ഒരു അവയവം പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണം വഴി ഉണ്ടാകുന്നത് മനുഷ്യഭാവനക്ക് അതീതമായി തോന്നാം. എങ്കിലും പ്രകാശത്തിനു അനുസൃതമായി, സ്വയം മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു നാടിയില് നിന്നും പരിണമിച്ച്, പ്രകാശത്തെ
മനസ്സിലാക്കുവാനും തിരിച്ചറിയുവാനും പ്രത്യേക കഴിവുകൾ നേടിയ ഒരു അവയവമായി മാറുക എന്നത് തികച്ചും സാധ്യമാണ്…”
കണ്ണുകളുടെ ഉത്ഭവം എന്നാണ്?
കണ്ണുകൾ convergent evolutionന്റെ ഒരു തെളിവാണ്. പരസ്പരബന്ധം ഇല്ലാത്ത ജീവികൾ ഒരു പോലുള്ള പ്രശ്നത്തെ അതിജീവിക്കാൻ സ്വതന്ത്രമായി ഒരു പോലുള്ള മാർഗ്ഗം/ഉത്തരം കണ്ടെത്തുന്നതിനെയാണ് convergent evolution എന്ന് പറയുക.
Convergent evolutionനു മറ്റു ഉദാഹരണങ്ങൾ:
മനുഷ്യന്റെ വിരലടയാളം പോലെയാണു koala എന്ന ജീവിക്ക് വിരലടയാളം ഉള്ളത്.
Tasmanian Tiger എന്ന marsupial ജീവിക്കും (kangaroo കുടുംബം) ചെന്നായക്കും ഒരു പോലുള്ള അസ്ഥിഘടനയാണ്.
(കൂടുതൽ പരിണാമ ഉദാഹരണങ്ങൾ മറ്റൊരു ലേഖനത്തിൽ പറയാം)
convergent evolutionന്റെ നല്ലൊരുദാഹരണം ആയി, കണ്ണുകൾ സ്വതന്ത്രമായി കടൽജീവിയായ കണവയുടെ ജീവകുടുംബത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതിനെ പരിഗണിക്കാം. കൂടാതെ വിവിധ തരം കണ്ണുകൾ പല ജീവികളുടെ പരിണാമശാഖകളിലായി ഉത്ഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവയുടേതെല്ലാം (മനുഷ്യന്റേതടക്കം) പൊതുപൂർവ്വികനിൽ പ്രകാശത്തിനു അനുസൃതമായി പ്രതികരിക്കുന്ന പ്രൊട്ടീനുകൾ ഉണ്ടായിരിന്നതായി തെളിവ് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതായത്, ഈ പൊതുപൂർവ്വികരുൾപ്പെടുന്ന സ്പീഷീസിൽ നിന്ന് പരിണമിച്ച എല്ലാ ജീവികളിലും പ്രകാശത്തെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവു ഒരോരോ രീതിയിൽ അതാതു ശാഖകളിലായി ഉത്ഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന്.
മനുഷ്യർ ഉൾപ്പെടുന്ന പരിണാമശിഖരത്തിൽ കണ്ണുകൾ വളരെയധികം മുൻപ് തന്നെ പരിണമിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതായത് സസ്തനികളുടെ (ഒട്ടുമിക്ക കരജീവികൾ ഉൾപ്പടെ) പൂർവ്വികർ കടലിൽ ജീവിക്കുന്ന ജീവി ആയിരുന്നപ്പൊൾ തന്നെ കണ്ണുകൾ വളരേ അധികം വ്യക്തമായി പരിണമിച്ചിരിന്നു.
മറ്റൊരു കാര്യം, കണ്ണിന്റെ ഇന്നത്തെ രീതിയിലുള്ള സവിശേഷതകൾ ഒരൊറ്റ ഘട്ടത്തിൽ അല്ല ഉണ്ടായത് എന്നതാണ്.മറ്റൊരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, വെളിച്ചവും ഇരുട്ടും തിരിച്ചറിയാൻ ഉള്ള കഴിവ്, വെളിച്ചം വരുന്ന ദിശ, focus ചെയ്യാനുള്ള കഴിവു, നിറങ്ങൾ തിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവ്, ഇവയെല്ലം ഒരുമിച്ചല്ല ഉണ്ടായത്.
ആദ്യത്തെ സവിശേഷതയായ ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും തിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവ് ഉണ്ടായത് 70-50 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ്. (ref.1)
പകുതി കണ്ണു കൊണ്ട് എന്തു നേട്ടം?
കണ്ണുകൾ ഘട്ടം ഘട്ടം ആയിട്ടാണു പരിണമിച്ചത് എന്ന് സൂചിപ്പിച്ചുവല്ലൊ. ഇനി കണ്ണിന്റെ പരിണാമത്തിലെ ഒരോ ഘട്ടവും ഓരോന്നായി നമുക്ക് പരിശോധിക്കാം. ഈ ഘട്ടങ്ങൾ ആ ജീവിക്ക് എങ്ങിനെയാണു ഗുണകരം ആകുന്നത് എന്നും നോക്കാം.
Stage 1
ഏറ്റവും ആദ്യമായി ഉണ്ടായ മാറ്റം ത്വക്കിൽ ആണ്. പ്രകാശമേൽക്കുമ്പോൾ അതിനു അനുസൃതമായി മാറ്റം സംഭവിക്കുന്ന ഒരു പ്രോട്ടീന്റെ ഉത്പാദനം ആയിരിന്നു ആ മാറ്റം. ഒപ്സിൻ എന്നാണ് ആ പ്രോട്ടീന്റെ പേര്.മെലറ്റോണിൻ (ഉറക്കത്തെയും ഉണർവ്വിനെയും സഹായിക്കുന്ന ഹോർമോൺ) ഉണ്ടായ അതേ ജനിതക ഭാഗത്തു നിന്നാണ് ഈ ഒപ്സിനും വരുന്നത്. ആ ജനിതകത്തിൽ ഒരു duplication mutation സംഭവിക്കുമ്പോഴാണ് ഒപ്സിൻ ഉണ്ടാകുക.
ഇങ്ങനെ വെളിച്ചമേൽക്കുമ്പോൾ reaction സംഭവിക്കുന്ന പ്രോട്ടീൻ, ആ ജീവിയ്ക്ക്
വെളിച്ചവും ഇരുട്ടും മാത്രം തിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവു നൽകി. ഈ കഴിവുള്ള കോശങ്ങളെ photosensitive cells എന്നാണു വിളിക്കുക.പ്രസ്തുത കോശങ്ങളിൽ നിന്ന് വരുന്ന signals നാഡികൾ വഴി തലച്ചോറിൽ എത്തുന്നു. Signalsന്റെ ശക്തിയനുസരിച്ച് എത്രത്തോളം പ്രകാശം വരുന്നുണ്ട് എന്ന് ആ ജീവിക്ക് അറിയാൻ സാധിക്കും. ഇന്നും ഇപ്പറഞ്ഞ ആദ്യ ഘട്ടത്തിലുള്ള കണ്ണുകളുമായി ജീവിക്കുന്ന ലളിതമായ ജീവികൾ ഉണ്ട്.
ഉദാഹരണത്തിനു യൂഗ്ലീന (Euglena) എന്ന microbe. ഇതിന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു eyespot ഉണ്ട്. ഈ eyespot ഈ ജീവിയെ പ്രകാശം കൂടുതലുള്ള സ്ഥലം മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ തിരിച്ചറിയുന്ന പ്രകാശം ഉപയോഗിച്ചാണ് ഇവ photosynthesis നടത്തി ഭക്ഷണം സ്വയം ഉണ്ടാക്കുന്നത്. അതുവഴി, അതിജീവനം സാധ്യമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.
Stage 2
ആദ്യ ഘട്ടത്തിൽ പ്രകാശം തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റുമെങ്കിലും പ്രകാശം വരുന്ന ദിശ അറിയുക അത്ര എളുപ്പമല്ല. ഒരോ ഭാഗത്തേക്കും നീങ്ങി eyespotൽ വീഴുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ തീവ്രത കൂടുന്നതും കുറയുന്നതും നോക്കിയാണു ഈ ജീവികൾ സഞ്ചരിക്കുക. തുടർന്ന് പ്രകാശസ്രോതസ്സിന്റെ ദിശ മനസിലാക്കാൻ കഴിവുണ്ടായി എന്നതായിരുന്നു അടുത്ത മാറ്റം.
മുൻപ് പറഞ്ഞ photosensitive കോശങ്ങൾ ഒരു കുഴിവുള്ള ഭാഗത്ത് ഉണ്ടായപ്പൊൾ ആ ജീവിക്ക് പ്രകാശത്തിന്റെ ദിശ മനസ്സിലാക്കാൻ സാധ്യമായി. ആ eye pitൽ (കൺകുഴിയിൽ) വീഴുന്ന വെളിച്ചം അതിന്റെ സ്രോതസ്സിനനുസരിച്ച് ഒരു ഭാഗത്ത്
മാത്രമാണ് പതിക്കുക.
ഇങ്ങനെ പതിക്കുന്ന വെളിച്ചം ചില photosensitive കോശങ്ങളിൽ മാത്രം signals നൽകുന്നു. ഈ സിഗ്നലുകൾ തലച്ചോറിൽ എത്തുമ്പോൾ ആ ജീവിക്ക് വെളിച്ചത്തിന്റെ ദിശയും മനസ്സിലാകുന്നു.
ഉദാഹരണത്തിന്, planarian (പ്ലെനേറിയൻ) എന്ന ഒരു പുഴുവർഗ്ഗത്തിൽ ഈ കണ്ണുകൾ കാണാം. ചില species ലെ planarianകൾക്ക് രണ്ട് കണ്ണുകൾ കാണും. ഇവ പ്രകാശത്തിന്റെ ദിശ മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. പ്രകാശം വരുന്ന ദിശയിൽ നിന്ന് ഇത് മറയുന്നു. അങ്ങനെ പുഴുവിനെ വേട്ടയാടുന്നവരിൽ നിന്ന് മാറി ഇരുട്ടുള്ള സ്ഥലം കണ്ടെത്തി ഒളിചുകൊണ്ട് അതിജീവിക്കാൻ ഈ eye pit സഹായകമാകുന്നു.
Stage 3
ദിശ മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ച ഈ കൺകുഴികളുടെ അഗ്രം അല്പം കൂടി ചേർന്നിരുന്നാൽ മുൻപിലുള്ള വസ്തുവിന്റെ പ്രതിബിംബം കണ്ണിനു പിറകിലെ photosensitive കോശത്തിലേക്ക് പതിക്കും. ഈ പ്രതിഭാസത്തിന് ഒരു ഉദാഹരണമാണ് തീയറ്ററിൽ നമ്മൾ കാണുന്ന സിനിമ.
കണ്ണിന്റെ ഉള്ളിലെ മേൽപ്പറഞ്ഞ കോശങ്ങളെ photoreceptors എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്.
വളരെ ചെറിയ ദ്വാരത്തിലൂടെയാണ് വെളിച്ചം കടത്തിവിടുന്നതെങ്കിൽ കണ്ണിനു പിറകിൽ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രതിബിംബം വളരെ sharp ആയിരിക്കും. ഈ രീതിയിലുള്ള കണ്ണുകളെ pinhole eyes എന്നാണു പറയുക.
ഉദാഹരണമായി, നോട്ടിലസ് (Nautilus) എന്ന കടൽജീവി. ഇവയുടെ കണ്ണുകൾ വളരെ ലളിതമാണ്. ഒരു ഗോളം. അതിന്റെ മുൻപിൽ നിന്നും പുറം ഭാഗത്തേക്കായി ഒരു സൂചിമുനയോളം വലിപ്പത്തിൽ ഒരു ദ്വാരം ഉണ്ട്. ആ ദ്വാരം വഴി പ്രകാശം ഗോളത്തിനുള്ളിലൂടെ മറുവശത്ത് പതിക്കുന്നു. ദ്വാരത്തിനു പിന്നിലുള്ള വസ്തുക്കളുടെ പ്രതിബിംബം ആണ് ഗോളത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ പതിയുക(ചിത്രം ശ്രദ്ധിക്കുക). പക്ഷെ, രൂപങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിലും വസ്തുവിന്റെ ദൂരം, വ്യക്തത എന്നീവ മനസ്സിലാക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല.
Stage 4
അടുത്ത ഘട്ടത്തിലേക്കെത്തുമ്പോൾ, കണ്ണിലെ ചെറുദ്വാരത്തിലൂടെ പ്രകാശം എത്തുന്നതിനൊപ്പം ജലവും മറ്റു ചെറുകീടങ്ങളും കടക്കുവാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ, ചെറു ദ്വാരത്തിനു മുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക ആവരണം കിട്ടിയ ജീവികൾക്ക് ഈ ബുദ്ധിമുട്ടിനെ തീർത്തും അതിജീവിക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു. ഈ മേൽപ്പാളികൾ പ്രകാശം കടത്തിവിടുന്നതായി. (കട്ടിയുള്ള ആവരണം കാഴ്ചയെ ബാധിച്ചവയിൽ അതിജീവിനം അസാധ്യമാവുകയും ചെയ്തു) സ്വാഭാവികമായി ഈ ആവരണത്തിനും മറ്റേതൊരു transparent വസ്തുവിനെ പോലെ ഒരു refractive index ഉണ്ട്. അത് മൂലം കണ്ണിനു
പിറകിൽ പതിയുന്ന ചിത്രങ്ങൾക്ക് വ്യക്തത കൈവരാൻ തുടങ്ങി.
കണ്ണിനുള്ളിലെ ഭാഗം കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞ ദ്രാവകം നിറഞ്ഞപ്പൊൾ മുമ്പത്തെ പോലെ infections, parasites വരാതെ നോക്കുവാനും സാധിച്ചു.
ഉദാഹരണത്തിന്, ഒച്ചിന്റെ കണ്ണുകൾ. ഇവ കൊമ്പുകൾ (tentacles) പോലെ തലയിൽ നിന്ന് തള്ളി നിൽക്കുന്നു. ഇവയുടെ അറ്റത്തായുള്ള പൊട്ട്, യഥാർത്ഥത്തിൽ അവയുടെ നേത്രങ്ങൾ തന്നാണ്. ഇവയെ simple eyes എന്ന് പറയും. ഇവക്ക് മുന്നിലുള്ള വസ്തുക്കളെ കാണാൻ സാധിക്കുമെങ്കിലും അകലെ ഉള്ളവയെ focus ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല.
Stage 5
മുൻപുള്ള ഘട്ടത്തിലെ പോരായ്മ തരണം ചെയ്യുന്നതാണ് ഈ ഘട്ടം. കണ്ണിനുള്ളിൽ വരുന്ന രശ്മികൾ sharp focus ചെയ്തു കണ്ണിനു പിറകിലുള്ള photoreceptorsൽ പതിക്കുവാൻ സഹായിക്കുന്ന lens ഉണ്ടായ ഘട്ടം ആണിത്. തൊട്ടു മുൻപ് പറഞ്ഞ കണ്ണിലെ ദ്വാരത്തിനു മുന്നിലുള്ള പാളികളിൽ കട്ടിയുള്ള ഒരു solid membrane ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ് അതൊരു lens ആയി പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ഈ കട്ടിയുള്ള ലെൻസ് ഉണ്ടാക്കാൻ ഉള്ള ജനിതകവ്യതിയാനം ആണ് six3/6 ജനിതകം.
ഉദാഹരണമായി, മേൽ പറഞ്ഞ Nautilusന്റെ കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ പരിണമിച്ച lens ഉള്ള ഒരു ജീവിയെ നോക്കാം. നമുക്ക വളരേ പരിചിതമായ കണവയുടെ (squid) കണ്ണുകൾ ഇത്പോലെ ലെൻസ് ഉള്ളവയാണ്. ലോകത്ത് ഏറ്റവും വലിയ കണ്ണുകൾ
ഉള്ളത് colossal squid (കൊള്ളോസ്സൽ കണവ) എന്ന ജീവിവർഗ്ഗത്തിനാണ്. ഇത്രയും വലിയ കണ്ണുകൾ പ്രധാനമായും കടലിന്റെ അടിത്തട്ടിലുള്ള ഗർത്തങ്ങളിലെ ഇരുട്ടിലുള്ള കാഴ്ചയെ സഹായിക്കാനാണെങ്കിലും ഇരപിടിക്കാനും sperm whale എന്ന തിമിംഗല വർഗ്ഗത്തിന്റെ ഇരയാവാതിരിക്കാനും കണ്ണിന്റെ വലിപ്പം ഉപകാരപ്പെടുന്നു.അങ്ങനെ ഈ കണ്ണുകൾ ഇവയുടെ കടലിന്റെ അടിയിലെ അതിജീവനത്തിൽ വളരെ വലിയ പങ്കാണു വഹിക്കുന്നത്. കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് വരുന്ന വിവരങ്ങൾ ശേഘരിക്കുവാനും, process ചെയ്യുവാനും, അതിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാനും തലച്ചോറിലെ ഒരു ഭാഗം (optic lobe) ക്രമേണ വികസിക്കുന്നു. (വികസിക്കാത്ത കണവകൾ sperm whaleനു ഭക്ഷണം ആകുകയും ചെയ്യുന്നു)
Stage 6
ഇന്ന് നിലവിലുള്ളതിൽ വെച് ഏറ്റവും കൂടുതലായി സവിശേഷകഴിവുകൾ പരിണമിച്ചു വികസനം പ്രാപിച്ചു വന്നതായ കണ്ണുകൾ ഉള്ള ജീവി Mantis Shrimp എന്ന
ചെമ്മീൻ വർഗ്ഗത്തിൽ പെട്ട ഒരു കടൽ ജീവിയാണ്. 16 തരം photoreceptors ഉണ്ട് ഇവയുടെ
കണ്ണുകളിൽ. അതിനാൽ തന്നെ വളരേ കൂടുതൽ നിറങ്ങൾ എളുപ്പത്തിൽ തിരിച്ചറിയാൻ ഇവയ്ക്ക് സാധിക്കുന്നു. ഇവയ്ക്ക് പ്രാപ്യമായ electromagnetic spectrum വളരെ വലുതാണ്. ഒരോ കണ്ണിന്റെയും മൂന്ന് ഭാഗങൾ കൊണ്ട് കാണുവാനും ഇവയ്ക്ക് സാധിക്കും. ഇതിനും പുറമേ ഒരോ കണ്ണും സ്വതന്ത്രമായി പ്രത്യേകം ദിശകളിലേക്ക് ചലിപ്പിക്കുവാനും ഈ സവിശേഷ ജീവിവർഗ്ഗത്തിനു കഴിയുന്നു.
മനുഷ്യനേത്രത്തിന്റെ പോരായ്മകൾ
മനുഷ്യന്റെ കണ്ണുകൾ മേൽപ്പറഞ്ഞവയിൽ അഞ്ചാം ഘട്ടത്തിൽ ആണ് വരിക. ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു കാര്യം പൊതുവിലുള്ള ധാരണയ്ക്കു വിപരീതമാായി മനുഷ്യന്റെ കണ്ണിന് കുറേയധികം പരിമിതികൾ ഉണ്ടെന്നുള്ളതാണ്.അവയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ചിലത് പരിശോധിക്കാം.
1.കണ്ണിന്റെ ഉള്ളിൽ പൂർണ്ണമായും അന്ധതയുള്ള സ്ഥലം(blind spot) ഉണ്ട്. കണ്ണിലെ നാഡികൾ എല്ലാം തന്നെ
കണ്ണിന്റെ ഉള്ളിൽകൂടിയാണ് പോകുന്നത്. എന്നാൽ മനുഷ്യനേത്രങ്ങൾക്ക് ഏകദേശം സമാനമായി പരിണമിച്ചുവന്ന നീരാളി, കണവ പോലുള്ളവയുടെ കണ്ണിന്റെ ഉള്ളിൽ നാഡികൾ കണ്ണിന്റെ പിറകിലും ആണ്.ഈ “design പിഴവ്” കാരണം മനുഷ്യന്റെ കണ്ണിലെ നാഡികൾ കണ്ണിന്റെ ഉള്ളിലെ ഒരു സ്ഥലത്ത് ഒരുമിച്ചു ചേർന്ന് പുറത്തു കൂടി തലച്ചോറിലോട്ട് പോകുന്നു.
മനുഷ്യന്റെ കണ്ണുകളുടെ ഈ പരിമിധി കാരണം ഈ നാഡീവ്യൂഹത്തിൽ വീഴുന്ന
വെളിച്ചം നമുക്ക് അനുഭവേദ്യമാകില്ല. ഫലമോ പ്രസ്തുത പ്രകാശത്തിനു കാരണമായ വസ്തുവിനെയും കാണാൻ സാധിക്കില്ല. ഈ സ്ഥലത്തെ കണ്ണിലെ blind spot എന്നാണു പറയുക.
ഒരു ക്യാമറയുടെ സെൻസറിനു മുന്നിലൂടെ കണക്ഷൻ കൊടുത്തതു പോലെയാണ് ഈ പിഴവ്. ഇരുകണ്ണുകളും ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ ഈ കുറവ് തലച്ചോർ നികത്തുന്നതുമൂലം സാധാരണഗതിയിൽ നമ്മൾ തിരിച്ചറിയുന്നില്ലാ എന്നെ ഉള്ളു.
2.മനുഷ്യനു electromagnetic spectrumത്തിലെ വളരെ കുറച്ച് ഭാഗങ്ങൾ മാത്രമെ
അനുഭവവേദ്യമായിട്ടുള്ളു. Ultra Violetൽ കാണുന്ന തേനീച്ചകളുടെ കണ്ണിൽ ലോകം വളരെ സുന്ദരം ആയിരിക്കും. കാരണം, ഒരോ പുഷ്പവും തേനീച്ചകളെ ആകർഷിക്കാൻ
വേണ്ടി മത്സരിച്ച് ഭംഗി ഉള്ള ultra violet ഇതളുകൾ പ്രകൃതിനിർദ്ധാരണം മുഖേന മെനഞ്ഞെടുത്തിട്ടുണ്ട്. (പുഷ്പങ്ങൾ പൂക്കുന്നത് മനുഷ്യർക്കു വേണ്ടി അല്ലെന്നർത്ഥം!)
3.മനുഷ്യന്റെ കണ്ണുകൾ പ്രവർത്തിക്കുവാൻ നല്ല രീതിയിൽ പ്രകാശം വേണം. ഇരുട്ടിൽ കാണാൻ സഹായിക്കുന്ന rod കോശങ്ങൾ നമ്മുടെ കണ്ണുകളിൽ താരതമ്യേന കുറവാണ്. ഒപ്പം തന്നെ നിറങ്ങൾ കാണുവാൻ സഹായിക്കുന്ന cones വെളിച്ചം കുറയുംബോൾ പ്രവർത്തിക്കുകയുമില്ല.
4.മനുഷ്യന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് കാഴച്ച ശക്തി പ്രകൃതിയിലെ മറ്റ് ജീവജാലങ്ങളെ വെച്ചു നോക്കുമ്പോൾ തീർത്തും കുറവാണ്. പരുന്തിന് അവയുടെ കണ്ണുകൾക്കു പിറകിൽ cone cells കൂടുതലുള്ള ഭാഗം ഉണ്ട്. ഇവയിൽ വീഴുന്ന പ്രകാശം ഇരകളെ വളരെയധികം വ്യക്തമായി കാണുവാൻ പരുന്തിനെ സഹായിക്കുന്നു. പരുന്തുകൾ 3 കിലോമീറ്ററോളം അകലെയുള്ള മുയലിനെ പോലും സുവ്യക്തമായി കണ്ട് ഇരപിടിക്കാനുള്ള കാരണം ലളിതമല്ലെ.
5.ചില ഉരഗങ്ങളിലും, പക്ഷികളിലും, സ്രാവുകളിലും, ഒട്ടകങ്ങളിലും എല്ലാമായി കണ്ടുവരുന്ന ഒരു കൺപാടയുണ്ട്. ഈ പാട, ഈ ജീവികളുടെ കണ്ണിനെ, പുറത്തു നിന്ന് വരുന്ന ഹാനികരമായ പദാർത്ഥങ്ങളിൽ നിന്നും രക്ഷ നേടാൻ സഹായിക്കുന്നു. കൂടാതെ തീവ്രമായ സൂര്യപ്രകാശം, പൊടിപടലം എന്നിവയിൽ നിന്നുമൊക്കെ ഇവയുടെ കണ്ണിനെ രക്ഷിക്കുന്നു. മനുഷ്യനു ഇങ്ങനെയൊരു രക്ഷാപടലം ഇല്ല.
മണലാരണ്യത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒട്ടകത്തിനു നമ്മളുടേതു പോലെ കൺപീലികൾക്കു പുറമെ ഒരു മൂന്നാം പാളി കൂടിയുണ്ട് താനും. (Nictitating membrane)
എന്തുകൊണ്ട് രണ്ടു കണ്ണുകൾ? അതും പ്രസ്തുത സ്ഥാനങ്ങളിൽ?
എന്തുകൊണ്ട് മനുഷ്യനു മൂന്ന് കണ്ണുകൾ ഉണ്ടായിക്കൂടാ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ അതിനുത്തരം, 3D ആയി കാണുവാൻ ഒരു ജീവിക്ക് മിനിമം രണ്ടു കണ്ണുകൾ മതി എന്നതാണ്.
ഇരതേടുന്ന ഒരു ജീവിക്ക് കണ്ണുകൾ വേട്ടയ്ക്കു വേണ്ടി എപ്പോഴും മുന്നിലായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക. എന്നാൽ ഇരകൾക്ക്, കണ്ണുകൾ ശരീരത്തിന്റെ ഇരുവശവും വേണം.
പരിണാമപരമായി ഇങ്ങനെയാണ് ഇരപിടിക്കുന്ന ജീവികൾക്കും ഇരകൾക്കും അതിജീവനത്തിന്റെ പാഥയിൽ കണ്ണുകളുടെ സ്ഥാനം ഇന്നത്തെ രീതിയിൽ കൈവന്നത്.
മുൻഭാഗത്തോട്ടാണ് field of vision എങ്കിൽ അതിനെ binocular vision എന്നും, തല തിരിക്കാതെ തന്നെ തലയുടെ ഒരുവിധം എല്ലാ ഭാഗത്തേക്കും കാഴ്ച്ച എത്തുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അതിനെ monocular vision എന്നും പറയും.
കൂടുതല് പരിണാമ വിശേഷങ്ങളുമായി മറ്റൊരു ലേഘനം എഴുതുന്നുണ്ട്.